ıkıbal

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ıkıbal

a. 1. itibar: 2. saygı: 3. talih, ikbal; ıkıbalı ketken : talihsiz; şanssız.

Son arananlar:

• kablav,
• övrət,
• distinguished,
• ýazylmak,
• sema,
• namıy,
• iyt,
• emde,
• çalmaq,
• aylem,
• çərx,
• sokagon,
• darbaz,
• gama,
• pushaymon,
• ölgiche,
• taleh,
• köseği,
• gemrişmek,
• ciyek,
• şifre,
• ıkıbal