tapdıq

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

tapdıq

is.
1. Gözlənmədən tapılan, ələ keçirilən şey. Bu kitab lap tapdıq oldu.
2. məc. Təəccüb doğuran, təəccüblü, əcaib, qəribə. Tapdıq şey.

Son arananlar:

• bötöy,
• toe,
• Jihoz,
• yenli,
• ambır,
• mısır,
• Qattiq,
• yırtıq,
• bögö,
• falan,
• balabankuşu,
• belg,
• icap,
• keýplenmek,
• gulxan,
• boyunca,
• eigenvalue,
• kamgı,
• qatlaşma,
• əzazil,
• safir,
• tapdıq