belg

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

belg /bɪhˈɑːf/

1. (kıs.) Belyium.

Son arananlar:

• miracle,
• vigour,
• omillik,
• Şevk,
• cığa,
• gopuşmak,
• yetilmoq,
• bakaçlı,
• tirpildemek,
• Martı,
• kıragu,
• terk,
• katoliklik,
• çırılda,
• küng,
• azgır,
• Sarin,
• detached,
• kooş,
• verticil,
• öncelikle,
• belg