belg

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

belg /bɪhˈɑːf/

1. (kıs.) Belyium.

Son arananlar:

• solicitude,
• kılma,
• yelək,
• kartalamak,
• rahmet,
• qapşı,
• fundament,
• somalak,
• mewhum,
• tojir,
• immeasurable,
• buşmenlər,
• çalan,
• flicker,
• trubka,
• sollamak,
• tilemçi,
• üsmek,
• cöge,
• sowut,
• cibcik,
• belg