aynaçı

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

aynaçı

is.
1. köhn. Şüşəsalan, aynasalan, aynasaz.
2. köhn. Keçmişdə zadəgan ailələrində: xanım geyinərkən onun qabağında ayna tutan xidmətçi. bax. aynatutan.

Son arananlar:

• sungpiyaz,
• geneşmek,
• boot,
• pasaqlı,
• iregeleş,
• şaqqalı,
• yermek,
• gaýlamak,
• zorlanmak,
• Türlü,
• çogı,
• rul,
• ehmalca,
• xub,
• Bakır,
• kadgurmak,
• korson,
• küştü,
• kesi,
• təzahür,
• pıçıldama,
• aynaçı