talkan

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

talkan

kavut; may talkan: yağlı kavut; taş talkanı çıktı: param parça oldu; taş- talkanın çığar yahut taşın talkan kıl-: kınp parça parça etmek; oozuna talkan kuyup mec.: ağzına kavut almış gibi (konuşmuyor).

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

talkan

(karaç.) posa, bira imalinde kullanılan hububat posası, patates posası.

Son arananlar:

• epin,
• NEŞE,
• casanmak,
• memorable,
• birbir,
• gozgalaň,
• flat,
• hatyralanmak,
• fahişe,
• yaşi,
• spar,
• maymul,
• biryan,
• suhanwer,
• keslemek,
• farogatli,
• birbiri,
• Bıçkı,
• icon,
• hiza,
• buxgalteriya,
• talkan