tey

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

tey

sif. dan.
1. Qatışığı olmayan, xalis, xəlitəsiz, saf. Tey buğda unu.
2. Tamam, bütün, səlt. Xörək tey yağdır. – [Banıxanım:] Bağrımı döndərdin tey qızıl qana; Oğul, gedib, ağlar qoyma sən bizi! “Aşıq Qərib”.

Son arananlar:

• şamalı,
• sarsar,
• fontan,
• aptes,
• rubidium,
• dülöy,
• biçem,
• jazliq,
• kalakay,
• Uğuldamak,
• fıstıqkimilər,
• Peyğəmbər,
• bozlama,
• tükellemek,
• Huy,
• qurmAq,
• weten,
• tolpama,
• towuş,
• terapevt,
• ugan,
• tey