tey

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

tey

sif. dan.
1. Qatışığı olmayan, xalis, xəlitəsiz, saf. Tey buğda unu.
2. Tamam, bütün, səlt. Xörək tey yağdır. – [Banıxanım:] Bağrımı döndərdin tey qızıl qana; Oğul, gedib, ağlar qoyma sən bizi! “Aşıq Qərib”.

Son arananlar:

• münevver,
• plight,
• çıxarış,
• ýapy,
• dido,
• KÖNi,
• halypa,
• kaksız,
• béxi,
• kutan,
• kalaç,
• altınlanıv,
• bagış,
• supu,
• Vermek,
• Göýä,
• turilmoq,
• nifrət,
• Kabir,
• sayramoq,
• ziyarətçi,
• tey