sığıv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sığıv
sıkma, suyunu çıkarma.
Son arananlar:
- urtut,
- nakys,
- tornik,
- şugla,
- ozsinmoq,
- soha,
- İchra,
- oghut,
- iza,
- iyindi,
- fantan,
- solaq,
- pazlama,
- yovlashmoq,
- narşan,
- gurma,
- caylan,
- Ovmak,
- barmak,,
- şeýle,
- muhasip,
- sığıv