şugla

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

şugla

[şuğlo], at, şahyr. Şöhle, ýalkym, ýalpyldy, ýagty, lowurdy. Görki – gün, şuglasy älemi ýakar, Aga jan Arabyň gyzyn bereýin (“Görogly”). Ýüzi aý dek şugla salar, Husny pelekden paç alar (“Zöhre – Tahyr”).

Son arananlar:

• Aňtaw,
• endurance,
• sızğır,
• ýelpeselenmek,
• Külot,
• garaz,
• çaşmak,
• furan,
• üňüz,
• altaý,
• confirm,
• yanğın,
• inçikmek,
• olmamış,
• meňzeş,
• bolmagur,
• migren,
• hanuz,
• mozi,
• qiymiqu,
• typhus,
• şugla