şugla

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

şugla

[şuğlo], at, şahyr. Şöhle, ýalkym, ýalpyldy, ýagty, lowurdy. Görki – gün, şuglasy älemi ýakar, Aga jan Arabyň gyzyn bereýin (“Görogly”). Ýüzi aý dek şugla salar, Husny pelekden paç alar (“Zöhre – Tahyr”).

Son arananlar:

• kunsuz,
• yörünge,
• kil,
• juvenile,
• Etmek,
• Köre,
• oraz,
• büdür,
• kuymoq,
• glamorize,
• ohang,
• badaz,
• arsı,
• benzin,
• Rus,
• çirkeş,
• depediş,
• nurse,
• trial,
• elgarama,
• Qo'sh,
• şugla