şeýle

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

şeýle

çal. 1. Şonuň ýaly, şuňa meňzeş, şu hili. 2. Hiç bir maksatsyz, ýöne. Ol bu suraty şeýle çekäýipdir. 3. Soňundan -de baglaýjysy goşulanda şeýle manyda ulanylýar: şonsuz hem, bolmanda-da, ýöne-de. Sen maňa azar berme, men şeýle-de aljyraýaryn.
 ‣Şeýle bir örän, gaty, juda. Bu gawun şeýle bir süýji eken.

Son arananlar:

• fete,
• saýgarmak,
• mekanize,
• sañsañ,
• Papaq,
• arzulamak,
• yérimlatmaq,
• kaşgaldak,
• corner,
• kulon,
• çaýyr,
• çoxplanlı,
• Yığmak,
• tubun,
• çiskinlik,
• döşək,
• saňalmak,
• çitenek,
• sapılmak,
• zəhrimar,
• tuzum,
• şeýle