sıyrı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sıyrı

sivri, iğneli. ~ çıbık: iğneli dal.

Son arananlar:

• çiydir,
• yamurgan,
• Darmadağın,
• jakarlimaq,
• ece,
• uruqcha,
• coralav,
• RAIYAT,
• pleyer,
• ürç,
• döşlük,
• közünç,
• yonalmoq,
• qasdlanmoq,
• direy,
• bötöy,
• ŞEREFSİZ,
• Nevruz,
• Quruq,
• taturgan,
• fəhm,
• sıyrı