sıy

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

sıy-

III, sığmak; cerge sıyar iş emes: yere sığacak iş değil (havsalanın almadığı bir iş); oozğo sıyar kep aytsañçı: (adamakıllı ve işe ait söz söylesene).

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

sıy

I, 1. hediye, mükâfat, ikramiye; 2. hürmet, izaz, ikram; sıy kör-: hürmete ve takdire mazhar olmak; sıyğa al- = sıyla-; üyünö çakırıp, sıyğa aldı: evine çağırarak, ikram etti; sıyıñ menen ber: iyilikle ver; saltanattuu sıy es. ziyaret.


II, ( krş. sın II) Kırgız dilinde kaybolmuş sı- () fiilinden şimdiki zaman sıla siygasıdır: kolumdu sıy çaap taştadı: kolumu kırdı; arka moynun sıy koydu: sırtının kemiklerini kırdı.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sıy

şeref, onur, değer, saygınlık, hatır. Bu maña ullu ~dı: bu bana büyük şeref, ~ bermek: değer vermek, ~ı bolmağan adam: saygınlığı olmayan adam, ~ın költürmek: ululamak, yüceltmek, Ol tamadanı sıyın kötürtüp söleşdi: o lideri yücelterek konuştu, kesiñe ~mı izleyse: kendine saygınlık mı arıyorsun, ~ım bıla keteyim: onurumla gideyim, değerim düşmeden gideyim, ~lı bol: hatırlı ol, seni ~ıñ töpbemde bolsun (d): hatırın başım üstüne.

Son arananlar:

• digə,
• Allakim,
• Müğənni,
• karılğaç,
• gasma,
• Çok,
• kişde,
• yolluq,
• rapidly,
• ministry,
• Vurgu,
• ixtira,
• azerice,
• kith,
• avaylab,
• baltagay,
• vəfalı,
• tarla,
• ilgezik,
• modus,
• bıyak,
• sıy