sıtmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sıtmak

1.Hafifçe ağlamak, iki damla gözyaşı akıtmak, gözleri yaşarmak. Tişirıv sıtıp hapar aytdı: kadın gözleri dolarak haberi anlattı, 2. Sıkmak, ezmek, sıkıştırmak. Kiştik çıçhannı sıtadı: kedi fareyi eziyor, Soslan tutuşda karşçısın sıtıp atdı: Soslan müsabakada rakibini eziverdi.

Son arananlar:

• dalay,
• daşqaş,
• dərbədər,
• otuzar,
• bosağa,
• qatlamaq,
• truppa,
• tanılamak,
• çyraz,
• minaatan,
• zehniy,
• Quloqsiz,
• kéç,
• Dostu,
• mürze,
• seskek,
• zehnli,
• esdalik,
• ketmek,
• Pona,
• Marul,
• sıtmak