bosağa
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
bosağa
kapı eşiği, kapı girişinin zemini, kapı önündeki seki. Eşikni ~sına olturma: kapı eşiğine oturma, ~ğa süyelip turadı: kapı girişinde dikilip duruyor, bosağadan atlağısız (d): eşik tahtasından atlayamıyacak kadar takatsiz.