bosağa

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bosağa

kapı eşiği, kapı girişinin zemini, kapı önündeki seki. Eşikni ~sına olturma: kapı eşiğine oturma, ~ğa süyelip turadı: kapı girişinde dikilip duruyor, bosağadan atlağısız (d): eşik tahtasından atlayamıyacak kadar takatsiz.

Son arananlar:

• ruchka,
• endemik,
• küýze,
• avtoş,
• kemikli,
• bihet,
• Keyik,
• sərələnmək,
• qövl,
• tabldot,
• ardoqli,
• reckless,
• budding,
• Avar,
• leather,
• bok,
• tepe,
• hüquqşünaslıq,
• tartılmak,
• təqrir,
• uka,
• bosağa