süzük
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
süzük
syp. 1. Kirpikli gabaklar biri-birine ýakynlaşan, süzülen (göz hakynda). Gollary hynaly, bendinde ýüzük, Edep bilen sözlär, gözleri süzük (“Görogly”). 2. Ýukalyp ýyrtylara gelen, sary giden, könelişen (geýim hakynda).
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
süzük
Duru, şeffaf, temiz. Süzük su – Duru su.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
süzük
incelmiş, süzgün hale gelmiş. ~ cün: ince lifli yün, yumuşak yün, ~ çaç: ince saç.