seleke

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

seleke

alay, istihza, gırgır. ~ge almak: alaya almak, ~ etmek: alay etmek, ~ halda: istihza eder halde, nögerin ~ge alıp söleşedi: arkadaşını alaya alıp konuşuyor.

Son arananlar:

• yaşlı,
• cuuçu,
• uglerod,
• nephew,
• ayırğanlık,
• avtonom,
• telling,
• caşavlu,
• mucura,
• bağışlamaq,
• xoşlamaq,
• kurnaz,
• Botmoq,
• rəvayət,
• karnay,
• lərzə,
• devise,
• kahrabo,
• bilgeşli,
• övgü,
• sülpük,
• seleke