sürgü
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
sürgü
[Köken: Yerel] Sürme, Bek
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
sürgü
и. 1) тырма, җир тырмасы; 2) эшермә, эшермә бик; 3) сәмек, затвор (мылтыкта)
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
sürgü
Türkiye Türkçesi: sürgü
Azerbaycan Türkçesi: rizä cäftä
Başkurt Türkçesi: bik kilä şuⱬırma
Kazak Türkçesi: ısırma
Kırgız Türkçesi: kulpu çapması tēk
Özbek Türkçesi: lökidàn
Tatar Türkçesi: işirmä bik
Türkmen Türkçesi: sürme kilt
Uygur Türkçesi: baldak kapkak
Rusça: zadvijka zasov
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
sürgü
is. Qapını, pəncərəni daldan bağlamaq üçün ağac və ya dəmir parçası; kilid, qol. Qapının sürgüsünü vurmaq. // Cəftə, rəzə.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
sürgü
rende.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
sürgü
bk. sürge. Ich sürgü – İç sürdürücü.