külbe

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

külbe

[külvö], at. 1. Ýaşamak üçin sümelge, ýaşamak mümkin bolan bolgusyzja küme, kepbe. 2.gepl.d. Ýaşaýyş jaýy, öý. Sen öz külbäňi nirede-de bolsa, suwuň kenarynda dikgin (“Edebiýat we sungat”).
 ‣Külbesini arkasyna daňmak kowmak, göçürip goýbermek.

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

külbe

f. Kulübe.

Son arananlar:

• hamtovoq,
• soyuzduk,
• tr,
• talkılmak,
• Tirkeme,
• Eziyet,
• raqs,
• karmaş,
• çoku,
• charaqlash,
• yasavul,
• çömüç,
• keyfiyyətsiz,
• kurucu,
• fuller,
• ustalıq,
• ötlüg,
• İnsafən,
• pa,
• knur,
• urumday,
• külbe