külbe

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

külbe

[külvö], at. 1. Ýaşamak üçin sümelge, ýaşamak mümkin bolan bolgusyzja küme, kepbe. 2.gepl.d. Ýaşaýyş jaýy, öý. Sen öz külbäňi nirede-de bolsa, suwuň kenarynda dikgin (“Edebiýat we sungat”).
 ‣Külbesini arkasyna daňmak kowmak, göçürip goýbermek.

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

külbe

f. Kulübe.

Son arananlar:

• Uğursuz,
• feldmarşal,
• Yığış,
• paltar,
• öwrediş,
• ney,
• misket,
• Piltakach,
• eşkıya,
• foyda,
• sügen,
• namıja,
• lakmus,
• ny,
• gurluş,
• teñelt,
• chic,
• fosil,
• şiir,
• Girift,
• gapgashtak,
• külbe