sözçü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sözçü

lâf taşıyan, dedikoducu.

Son arananlar:

• yılıtmak,
• şerebe,
• Üt,
• zerewşan,
• nimble,
• primordial,
• xana,
• bögen,
• yeyə,
• önkol,
• daş,
• jenap,
• olgur,
• iste'dad,
• Düz,
• uyar,
• Babal,
• Mayka,
• meşakkat,
• fərdilik,
• birçəkləmə,
• sözçü