bögen
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
bögen
Obur, pisboğaz.
Son arananlar:
- erüü,
- intelligently,
- övgülü,
- sığallı,
- qürbət,
- halamazlyk,
- Tekçe,
- Ko'k,
- amah,
- propaedeutic,
- şermende,
- arın,
- karbüratorlu,
- örmöçü,
- Ölümsüz,
- tınmak,
- anemi,
- Tapçan,
- sekirtmelüü,
- saik,
- MUAMMA,
- bögen