sönük
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
sönük
с. 1) сүнгән; 2) шиңгән; sönük balon шиңгән шар; 3) күч. тонык, сүрән, зәгыйфь (мәс., өмет чаткысы); 4) күч. күрексез, шыксыз; sönük bir adam шыксыз кеше
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
sönük
sif. və zərf
1. Parlaq olmayan, parlamayan və ya çox az parlayan; parıltısız. Sönük işıq. – Dağların, bağların libası sarı; Günəşin də sönük ziyası sarı. A.Səhhət. // məc. Solğun, ölgün, cansız. [Ay] da Vaqif kimi eşq yorğunu olaraq, təpələr arxasından sönük çöhrəsi ilə aləmə tamaşa edir. Çəmənzəminli. Lakin bu suala cavab olmayaraq, [Qasımın] sönük gözləri həmişəlik yumuldu. T.Ş.Simurq.
2. məc. Yekrəng, maraqsız, zəif. [Şair Ərəstun Şiraslana:] Sənətkarlıqla yazılmış balaca şerin özü hər hansı sönük bir poemadan qat-qat üstündür. S.Rəhimov. [Rasim Yavərə:] Necə ola bilər ki, xırda və sönük əsərə müasir və yeni deyəsən? M.İbrahimov.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
sönük
I. solgun, tutqun
{solgun, donuk}
II. süst, key, ölüvay
{hissiz, uyuşuk, ölgün}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
sönük
sönük