ilulus

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

il-ulus

[i:l-ulus], at, kön.s., ser. Il-gün. Uruşda edermen gaýduwsyzlyk il-ulusyňyzyň abraýydyr (A. Gowşudow). Hudaýa şükür, il-ulus abadançylyk.

Son arananlar:

• ewrişmek,
• kasvetli,
• tilin,
• kırğıç,
• yış,
• bultay,
• evre,
• küzdiki,
• tactical,
• shingarf,
• kapta,
• alğatın,
• oynaşlı,
• qurumsaq,
• Belinlemek,
• Yoluk,
• koyulmak,
• acal,
• yerlik,
• verimsiz,
• sonic,
• ilulus