ilulus

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

il-ulus

[i:l-ulus], at, kön.s., ser. Il-gün. Uruşda edermen gaýduwsyzlyk il-ulusyňyzyň abraýydyr (A. Gowşudow). Hudaýa şükür, il-ulus abadançylyk.

Son arananlar:

• boyro,
• tərtib,
• Cesaret,
• QUT,
• Radikal,
• tâtâ,
• Refah,
• yumaloqyostiq,
• jabrlanmoq,
• Seresap,
• variant,
• pıyba,
• yerfısdığı,
• dok,
• taypala,
• birazcık,
• söleşdirgenlik,
• tarix,
• Buz,
• yönəlmə,
• seal,
• ilulus