ilulus

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

il-ulus

[i:l-ulus], at, kön.s., ser. Il-gün. Uruşda edermen gaýduwsyzlyk il-ulusyňyzyň abraýydyr (A. Gowşudow). Hudaýa şükür, il-ulus abadançylyk.

Son arananlar:

• declaration,
• Öşek,
• meşe,
• adamlı,
• maye,
• Öýkelemek,
• yota,
• pauperize,
• Wheeze,
• öklünmek,
• pul,
• muvofiq,
• cañılık,
• urugluk,
• work,
• carom,
• ipçin,
• kireň,
• bidon,
• avarçı,
• eşit,
• ilulus