kireň

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kireň

at. 1. ser. Kir I. Ol düýbünden kireň degmedik owadan halynyň ýüzüni dyrmaýardy. 1. göç.m. Erbet niýet, närazylyk, nägilelik. Göwnünde çigit ýaly kireň bolmadyk Hoşgeldi bolsa öňki oturyşyny üýtgetmän, bu boluşlara perwaýsyz garap otyrdy (A. Gowşudow).

Son arananlar:

• mırt,
• crossbred,
• araz,
• kadag,
• reaktsiya,
• ýolagçy,
• ulov,
• güdaz,
• munar,
• kalkulyator,
• kokimtir,
• basiret,
• sensation,
• məxəz,
• kösö-,
• kontinent,
• seskek,
• tıtık,
• sefa,
• hyzzynlamak,
• ixtiyarsiz,
• kireň