közüvleşiv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

közüvleşiv

sıraya koyma, vardiye, münavebe, değişim.

Son arananlar:

• Yeğen,
• tövşümə,
• guruşhacı,
• flange,
• gəlir,
• tartkınçak,
• şekildi,
• qorqunchaq,
• Bitkisel,
• doyulmak,
• tümbek,
• leopar,
• Fabrik,
• pointless,
• slippery,
• dooluu,
• Yalnızca,
• enlem,
• Qotmoq,
• Götürmek,
• Tayan,
• közüvleşiv