közüvleşiv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

közüvleşiv

sıraya koyma, vardiye, münavebe, değişim.

Son arananlar:

• sepil,
• söleşivçü,
• candet,
• pər,
• tsokol,
• read,
• devonbek,
• çubal,
• sogımak,
• indiscretion,
• buğulamak,
• sergerdan,
• evrensel,
• rehine,
• zindəgan,
• əsasnamə,
• deklarativ,
• qasqan,
• ovçuotu,
• infrastructure,
• Sınıf,
• közüvleşiv