söleşivçü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

söleşivçü

konuşmacı, söz söyleyici.

Son arananlar:

• qırım,
• shahane,
• ıkşa,
• uyuntu,
• tatı,
• cutat,
• cibit,
• Sora,
• Silkelemek,
• Hoşlanmak,
• sıldırımlı,
• forest,
• cumal,
• usanmaq,
• şaňlama,
• bağca,
• müsadere,
• cuma,
• nag,
• samramak,
• guaranty,
• söleşivçü