säm

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

säm

[sä:m], syp. Üşügi ýok, çendenaşa sada. Säm adam.

Son arananlar:

• merak,
• kiril,
• örimek,
• öksö,
• verim,
• kürte,
• balabançı,
• vahşet,
• Medieval,
• bilmeksen,
• dopu,
• kibirli,
• yekə,
• saçgurmak,
• arş,
• Hastalanmak,
• cin,
• Lamba,
• anlayış,
• yəhər,
• Aksak,
• säm