ongun

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

ongun

1. с. 1) мул, бик күп, бай, юмарт; 2) имин, җитешле, төзек; 3) бәхетле, шатлыклы. 2. и. 1) тотем; 2) герб

Son arananlar:

• Parça,
• patefon,
• kırdaç,
• ışıldamak,
• çıta,
• çapış,
• diffuse,
• çüşek,
• aval,
• jiris,
• cho‘rilik,
• Kılavuz,
• hısım,
• atüstü,
• ýeňiş,
• chaw,
• tüşür,
• rəqib,
• beketmek,
• batır-,
• araqçınlı,
• ongun