sormay

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sormay

izin almadan;sormadan. ~ kirdi: izin almadan girdi, ~ ketdi: izin almadan gitti; ~ bildi: sormadan bildi, ~ tanıdı: sormadan tanıdı.

Son arananlar:

• BİLMEK,
• lama,
• Madalya,
• kadaly,
• Basamak,
• Kovuk,
• Dəymiş,
• türkmen,
• diferansiyel,
• zonklamak,
• maneə,
• moreover,
• haterli,
• ýalt,
• qışlaq,
• ıduk,
• tirleme,
• Tartmak,
• hizip,
• çöven,
• yÉ™qin,
• sormay