sormay
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sormay
izin almadan;sormadan. ~ kirdi: izin almadan girdi, ~ ketdi: izin almadan gitti; ~ bildi: sormadan bildi, ~ tanıdı: sormadan tanıdı.
izin almadan;sormadan. ~ kirdi: izin almadan girdi, ~ ketdi: izin almadan gitti; ~ bildi: sormadan bildi, ~ tanıdı: sormadan tanıdı.