sibiriv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sibiriv

süpürme, temizleme, bitirme.

Son arananlar:

• bayağı,
• kapas,
• Düýtmek,
• çıpçık,
• kasbsiya,
• consent,
• köp,
• elizabethan,
• avuşduruv,
• Ura,
• expand,
• dangalak,
• vast,
• Usta,
• kashf,
• Sex,
• annotate,
• accurate,
• temirçi,
• avur,
• kandidat,
• sibiriv