temirçi

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

temirçi

demirci, demir ustası. ~ni üyünde kıçhaçı bolmaz (d): demircinin evinde maşası olmaz, ~ bıçaksız (d): demircinin pıçağı olmaz.

Son arananlar:

• Tükellemek,
• tamam,
• taxmon,
• attat,
• kılçañ,
• exhale,
• za'if,
• Müşkül,
• trake,
• kagyz,
• andisha,
• quchoq,
• buxsum,
• yetmək,
• ballon,
• xəbərçi,
• kaar,
• Burunduk,
• yegg,
• kusduruv,
• karmaak,
• temirçi