temirçi

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

temirçi

demirci, demir ustası. ~ni üyünde kıçhaçı bolmaz (d): demircinin evinde maşası olmaz, ~ bıçaksız (d): demircinin pıçağı olmaz.

Son arananlar:

• kaçamak,
• madalya,
• bira,
• çort,
• ıraakı,
• ökmöt,
• böht,
• küftə,
• Aykın,
• alañır,
• arwış,
• cəfəngiyyat,
• bokmoq,
• etkilenmek,
• kükremek,
• nainsap,
• uchughdatmaq,
• onqir,
• qaraqaş,
• punish,
• aşı,
• temirçi