temirçi
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
temirçi
demirci, demir ustası. ~ni üyünde kıçhaçı bolmaz (d): demircinin evinde maşası olmaz, ~ bıçaksız (d): demircinin pıçağı olmaz.
demirci, demir ustası. ~ni üyünde kıçhaçı bolmaz (d): demircinin evinde maşası olmaz, ~ bıçaksız (d): demircinin pıçağı olmaz.