sermeş
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sermeş
kavga, döğüş, savaş.
Son arananlar:
- qomartish,
- qorasuyu,
- kap,
- cəbri,
- qudalik,
- varta,
- çatyl,
- HARARET,
- question,
- dabış,
- müsəddəs,
- daraqlamaq,
- oily,
- japan,
- Yenə,
- qoloq,
- sürök,
- Kusursuz,
- qırmızıboğaz,
- qatim,
- örelemek,
- sermeş