sermeş

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sermeş

kavga, döğüş, savaş.

Son arananlar:

• süslenmek,
• kumay,
• aratlamaq,
• erize,
• Şul,
• Eybəcər,
• İlerlemek,
• sıy,
• katargan,
• müntəxəbat,
• beýtme,
• undov,
• Esenlik,
• çeşm,
• kıhıy,
• mütaliə,
• suvlu,
• kasık,
• kardık,
• öndüri,
• azadlıq,
• sermeş