sermeş
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sermeş
kavga, döğüş, savaş.
Son arananlar:
- Gerilim,
- denilmek,
- yürütmek,
- riz,
- chiviq,
- agribiologik,
- çırpmaq,
- diksindirmə,
- geneva,
- kepeklig,
- Beka,
- yovuzlik,
- yeyim,
- girde,
- meticulous,
- uzoo,
- boor,
- lotto,
- érle,
- boşatma,
- halovat,
- sermeş