girde

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

girde

I Dağ koyunu.
II bk. girdenan.

Son arananlar:

• kəkə,
• Tıraş,
• kuka,
• plita,
• tubus,
• wez,
• köçö,
• saray,
• rapt,
• IŞIK,
• sessiz,
• boksör,
• antecedents,
• varlı,
• anıklamak,
• müspet,
• ani,
• otrunmak,
• xana,
• oluşum,
• Mabet,
• girde