sejde

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

sejde

a. Secde. Sejde qilmaq – Secde etmek. Sejdige ketmek – Secde etmek.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sejde

secde. Anı başı ~den kopmaydı: onun başı secdeden kalkmıyor.

Son arananlar:

• kopruşmak,
• yaşılgözlü,
• çilovpəz,
• keçürmek,
• çəyirtkə,
• assent,
• floodgate,
• konstruktsiya,
• enginlik,
• boylama,
• açımak,
• emet,
• olçoy,
• expropriate,
• turala,
• arse,
• semirmoq,
• üzüyola,
• siylamoq,
• mehribanlaşma,
• itoatkor,
• sejde