turala

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

turala-

(arş. turaı): mık turalap keti: çivi kemiğe battı (atı nallarken).

Son arananlar:

• esnek,
• immolate,
• dümbül,
• munduz,
• Çekecek,
• Gözlem,
• yelikish,
• egeştir,
• nökər,
• derlemek,
• gevher,
• facies,
• fraktsion,
• emeldar,
• Ganimat,
• eardrop,
• gyzgan,
• arzamak,
• ürkör,
• Orospu,
• politura,
• turala