saýa
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
saýa
[sa:ýa] I, at. 1. Öňüni agajyň, jaýyň we ş.m. tutmagy netijesinde gün şöhlesi düşmeýän ýer, kölege. 2. Gorap saklaýan güýç, pena, arkadaýanç; goldaw.
‣ Saýa salmak gorag astyna almak, gorap saklamak, pena bolmak. Saýasynda saýalamak biriniň goragynda, garamagynda bolmak. Saýa taýaklamak gybat etmek.
SAÝA [sa:ýa] II, at, tikinç. Telpek, gulakçyn ýaly başgaplar tikilende, ýörite ülňi boýunça biçilýän bir bölek. Onuň telpeginiň dört saýasy bardy (“Edebiýat we sungat”).