saýa

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

saýa

[sa:ýa] I, at. 1. Öňüni agajyň, jaýyň we ş.m. tutmagy netijesinde gün şöhlesi düşmeýän ýer, kölege. 2. Gorap saklaýan güýç, pena, arkadaýanç; goldaw.
 ‣ Saýa salmak gorag astyna almak, gorap saklamak, pena bolmak. Saýasynda saýalamak biriniň goragynda, garamagynda bolmak. Saýa taýaklamak gybat etmek.


SAÝA [sa:ýa] II, at, tikinç. Telpek, gulakçyn ýaly başgaplar tikilende, ýörite ülňi boýunça biçilýän bir bölek. Onuň telpeginiň dört saýasy bardy (“Edebiýat we sungat”).

Son arananlar:

• ambush,
• morfonologiya,
• kombinə,
• indikator,
• qolordu,
• ötkermichi,
• bıtırııs,
• accuracy,
• momently,
• ker,
• tremble,
• ajymtyk,
• sagdak,
• dişsiz,
• yafgu,
• jora,
• penitent,
• şaalar,
• enjoyment,
• öpkehésip,
• enclose,
• saýa