savru

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

savru

hayvanın beli ile kuyruğu arasındaki bölüm, sağrı. ~sun sılasañ emlik da cuvaşıydı (d): sağrısın sıvazlarsan hergele atda yumuşar.

Son arananlar:

• Meyvə,
• hantus,
• pankreas,
• Böğ,
• guvoh,
• diremek,
• tülek,
• La,,
• gudratly,
• giliz,
• öndürme,
• dictator,
• iik,
• mert,
• köke,
• explicable,
• şaar,
• geçerli,
• hechqisi,
• Dawaz,
• faizci,
• savru