savru

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

savru

hayvanın beli ile kuyruğu arasındaki bölüm, sağrı. ~sun sılasañ emlik da cuvaşıydı (d): sağrısın sıvazlarsan hergele atda yumuşar.

Son arananlar:

• asıglıg,
• uwuş,
• he-he,
• rawan,
• aduk,
• vardiya,
• targıl,
• bundan,
• balıqtutan,
• boyunçak,
• kaşek,
• çäklemek,
• besabab,
• hoyla,
• frivolous,
• möhlət,
• guvala,
• müştaq,
• kolonializm,
• jumboq,
• inmoq,
• savru