boyunçak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

boyunçak

boncuk, boyuna takılan ziynet.

Son arananlar:

• Hiddet,
• Artı,
• üşşaq,
• tamaşaxana,
• çebiş,
• ýazyşdyrmak,
• tayaklamak,
• eğlemek,
• bəhcət,
• yöletmek,
• başlık,
• paza,
• asıglıg,
• uwuş,
• he-he,
• rawan,
• aduk,
• vardiya,
• targıl,
• bundan,
• balıqtutan,
• boyunçak