kaşek

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kaşek

ı, f. ot yemin kalıntıları (döküntüleri).


ıı, (r. “kosyak”) kapı söğesi.

Son arananlar:

• pale,
• tirinka,
• snowworm,
• saymaq,
• olgun,
• turuktuuluk,
• Toga,
• owadanlyk,
• düzəngah,
• immutable,
• anaşa,
• partlatmak,
• monotonous,
• peselmek,
• müəllif,
• Kol,
• sanctuary,
• leopar,
• bambul,
• zannetmak,
• topurakbaş,
• kaşek