roba

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

roba

и. 1) иск. кием-салым; 2) (күлмәктәге) кокетка

Son arananlar:

• qushcha,
• ownership,
• xınagülü,
• crowded,
• bööş,
• qushcha,
• olsağatdan,
• kaydırıv,
• bogdak,
• true,
• düşeklik,
• yalıngaç,
• DÜRGEN,
• Yağı,
• xüsusən,
• abba,
• Pürüz,
• unchi,
• çawmak,
• bald,
• device,
• roba