zığır

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

zığır

keten, zığır çıçır kon.: aşiri derecede korkumak.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

zığır

çakıl, kum, iri kum. Közüme ~ kirgendi: gözüme kum girdi, ~ taşıv: kum çekme, çakıl çekme, colğa ~ tögülgendi: yola çakıl dökülmüş, ~lı buday: kumlu buğday, taşlı buğday.

Son arananlar:

• boz,
• tülöö,
• sekilmek,
• taaccüp,
• sarjinchi,
• Lütfen,
• korca,
• fur,
• kazturmak,
• numerate,
• hana,
• yolka,
• shavkat,
• Gazap,
• kekeçlek,
• acayıv,
• biqbiq,
• qırxbayır,
• tahrifat,
• Elevator,
• fərz,
• zığır