zığır

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

zığır

keten, zığır çıçır kon.: aşiri derecede korkumak.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

zığır

çakıl, kum, iri kum. Közüme ~ kirgendi: gözüme kum girdi, ~ taşıv: kum çekme, çakıl çekme, colğa ~ tögülgendi: yola çakıl dökülmüş, ~lı buday: kumlu buğday, taşlı buğday.

Son arananlar:

• bank,
• iptidai,
• kaset,
• hechqisi,
• yavuq,
• kerebet,
• büke,
• shamollamoq,
• Fiyat,
• strop,
• mishmish,
• aykırı,
• ılğar,
• Sokur,
• kızuu,
• büdimek,
• ceremony,
• simulacrum,
• qobul,
• bazık,
• qır,
• zığır