zığır

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

zığır

keten, zığır çıçır kon.: aşiri derecede korkumak.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

zığır

çakıl, kum, iri kum. Közüme ~ kirgendi: gözüme kum girdi, ~ taşıv: kum çekme, çakıl çekme, colğa ~ tögülgendi: yola çakıl dökülmüş, ~lı buday: kumlu buğday, taşlı buğday.

Son arananlar:

• ANGAR,
• oyumluluk,
• salep,
• qurut,
• azarlanmak,
• delmek,
• gussali,
• informed,
• organmoq,
• Barlık,
• povestka,
• tüýlek,
• kilwan,
• gugurt,
• baana,
• octad,
• hoşça,
• çaplı,
• hava,
• outlet,
• ansırmak,
• zığır