riyazet

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

riyazet

a. Çilecilik; nefsin isteklerini kırma; riyazet.

Son arananlar:

• montör,
• peculiarly,
• janan,
• fresh,
• sarı,
• Agurça,
• doğan,
• agram,
• kör,
• ravages,
• toxucu,
• müsəhhih,
• Saldırı,
• yielding,
• serep,
• karganamak,
• cütləmek,
• tişlemek,
• toquv,
• uyukta,
• eňmek,
• riyazet