qılıncı

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

qılıncı

sif. köhn. Qılınc şəklində olan, dəridən tikilmiş uzun, şiş (papaq). Uzunboylu, uzundonlu, qılıncı papaqlı, seyrək saqqallı Fazilin ağzı köpüklənmişdi. S.Rəhimov.

Son arananlar:

• buuma,
• nahar,
• troop,
• maskun,
• godsend,
• elita,
• kızgın,
• üsmek,
• tiler,
• oyandırma,
• küp,
• suvuv,
• tutkap,
• azğan,
• zıldı,
• row,
• diafragma,
• tanışmak,
• ariya,
• turu,
• bozguncu,
• qılıncı