pulgu
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
pulgu
(malk.) bk. hulgu.
Son arananlar:
- cımıl,
- bilərzik,
- calanma,
- pürlek,
- exhilaration,
- tümselmek,
- irade,
- yatar,
- kalfa,
- qitmirlik,
- Lanat,
- cuğuvçu,
- Yoxuş,
- oradakı,
- aydalın,
- ormaç,
- gammer,
- kän,
- öwüşginli,
- sürtkü,
- çağar,
- pulgu