pulgu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

pulgu

(malk.) bk. hulgu.

Son arananlar:

• çen,
• Aykın,
• özümcül,
• ordinary,
• pastak,
• uzman,,
• pusu,
• tekamül,
• Yu,
• sükünt,
• rija,
• beaver,
• totuş,
• kamanqaşlı,
• hırbo,
• tabdil,
• selinli,
• düğümlemek,
• long,
• poor,
• qatlamaq,
• pulgu