cımıl

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cımıl

(malk.) olmamış tane. Nartühnü ~ları: mısırın olgunlaşmamış taneleri.

Son arananlar:

• ukuş,
• alaman,
• halâ,
• türkçeleşmek,
• calamişlik,
• çayırlamak,
• kötülemek,
• alasta,
• tolqun,
• dissimilar,
• mährem,
• Mağlup,
• yeritdirmə,
• üýtgemek,
• alomat,
• bağlaşmaq,
• SƏRKƏRDƏ,
• yaşarma,
• kasvetli,
• aşağılık,
• alevi,
• cımıl