mağrib

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

mağrib

mağrip, batı.

Son arananlar:

• atəşkəs,
• sıypa,
• ayron,
• ketmoq,
• alasa,
• müsadere,
• çaxıcı,
• kirişme,
• ganhor,
• sonuc,
• es,
• gent,
• taraşman,
• ay,
• Yarak,
• pyşt,
• yurt,
• güzar,
• adharma,
• gandar,
• ıraksak,
• mağrib