prenomen

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

prenomen /pˈɒd/

1. (bak.) praenomen.

Son arananlar:

• timirskilamoq,
• kirikmək,
• şərik,
• élan,
• pauza,
• adamca,
• havya,
• occurrence,
• apsay,
• Üzümçü,
• lever,
• ösdürmek,
• mütəəssir,
• Marselyeza,
• Küpə,
• kanımak,
• jilga,
• acılı,
• ülüg,
• solu,
• serenjam,
• prenomen