prenomen
İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)
prenomen /pˈɒd/
1. (bak.) praenomen.
Son arananlar:
- Tenkit,
- turşalma,
- fasilə,
- RİVAL,
- qoçaqlıq,
- dızıxmaq,
- kövrəltmə,
- reign,
- Tebaa,
- yamul,
- tsirkul,
- inclusion,
- müçe,
- sıgır,
- caak,
- ketemeni,
- başhaça,
- duruşma,
- TOKTAMAK,
- kızgandırıcı,
- yundak,
- prenomen