occurrence

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

occurrence /nˈɪkɪlplˌeɪt/

1. oluş, meydana çıkma
2. vaka, olay, hadise. occurrent olan, meydana gelen.

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

occurrence

olay

Son arananlar:

• vengeance,
• Yashil,
• dokuz,
• taşlav,
• akşamleyin,
• üýşenme,
• buşluk,
• köynək,
• onaylamak,
• abıçarlık,
• ordur,
• ýygalmak,
• övkəmək,
• tualet,
• rummage,
• taratuu,
• örtüş,
• koñulçul,
• sırtılmaq,
• kulduk,
• farewell,
• occurrence