occurrence

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

occurrence /nˈɪkɪlplˌeɪt/

1. oluş, meydana çıkma
2. vaka, olay, hadise. occurrent olan, meydana gelen.

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

occurrence

olay

Son arananlar:

• ügit,
• olus,
• cwt,
• murda,
• irin,
• triviality,
• tərpənti,
• moljal,
• tuzmoq,
• qoq,
• Başına,
• kuzu,
• çemeleşmek,
• Kesir,
• mərmər,
• kacır,
• keregülenmek,
• lagyl,
• readiness,
• uypala,
• keçirgisiz,
• occurrence