occurrence

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

occurrence /nˈɪkɪlplˌeɪt/

1. oluş, meydana çıkma
2. vaka, olay, hadise. occurrent olan, meydana gelen.

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

occurrence

olay

Son arananlar:

• Fövq,
• TAZ,
• kenja,
• çoñkul,
• tugun,
• razil,
• birtərəfli,
• komot,
• meblağ,
• yığımcıl,
• grafin,
• niş,
• tolgalı,
• burjuaziya,
• yantoqzor,
• değirmi,
• novda,
• cada,
• caşınbak,
• mally,
• Evaz,
• occurrence