peýan

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

peýan

[peýa:n], at. 1. k.d. Ykrar, durnuk, haýyr, peýda. Panydyr, hiç kime peýany bolmaz (Magtymguly). 2. Peýda, haýyr. Jepasyny çekmeseň, peýany bolmaz (“Görogly”).
 ‣Peýan bermezlik ynamy ödemezlik, tamany ödäp bilmezlik, wepa bermezlik, haýyr etmezlik.

Son arananlar:

• Kuduz,
• ştab,
• quyruqbulayan,
• örten,
• küňre,
• Doğru,
• mundarija,
• rekabet,
• tögerekde,
• viola,
• zünnar,
• döyükdürmək,
• çimkir,
• sıxlaşma,
• duygulu,
• ýalaňaç,
• sarmast,
• xırman,
• itidal,
• concentration,
• pharmacist,
• peýan