pend

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

pend /pˌanɐsˈiːə/

1. askıda olmak, muallakta olmak (karar)

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

pend

f. Nasihat, öğüt, ibret, pend.

Son arananlar:

• karkag,
• civciv,
• sürümək,
• teqiq,
• zamanlı,
• öpüşmə,
• dava-şava,
• menimcha,
• yagturmak,
• cumuşsuz,
• rezina,
• qarsalama,
• kıyla,
• tüzünlük,
• emgek,
• sözkiye,
• avrash,
• Nisan,
• arşınmalçı,
• Bergen,
• bulgamak,
• pend