kıyla

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kıyla

f. çok, oldukça çok, hayli; kıyla cer: epey yer, oldukça uzak; kıyla ubakıt boldu: epey zaman geçti; bir kıylası: mühim bir kısmı, onlardan birçokları; kızıl kekirtek kıyla cerge sekirtet ats. açlık her şeyi yaptırır (harfiyen.: kırmızı gırtlak, birçok yerlerde sekmeye mecbur eder).

Son arananlar:

• Şeftali,
• ok-,
• prova,
• çığın,
• albastı,
• tijaret,
• mahut,
• şifa,
• Ozon,
• creek,
• proper,
• illo,
• belirlemek,
• provable,
• Tere,
• damazlıq,
• prop,
• sazaklyk,
• İffet,
• peking,
• mələk,
• kıyla