Bergen

Sahaca—İngilizce Sözlük (Straughn, 2006)

bergen

a. accurate, well-aimed

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bergen

veren, verdiğin. ~ kolğa Allah da beredi: veren ele Allah da verir, ~nni süymegen: vermeyi sevmeyen, ~ zatıñı entda saklayma: verdiğin şeyi hala saklıyorum.

Son arananlar:

• qorxutmaq,
• qarınca,
• karkag,
• civciv,
• sürümək,
• teqiq,
• zamanlı,
• öpüşmə,
• dava-şava,
• menimcha,
• yagturmak,
• cumuşsuz,
• rezina,
• qarsalama,
• kıyla,
• tüzünlük,
• emgek,
• sözkiye,
• avrash,
• Nisan,
• arşınmalçı,
• Bergen